بررسی شیوع تظاهرات چشمی در بیماران افتالموپاتی گریوز در یک

مقدمه: شایعترین تظاهر خارج تیروئیدی بیماری گریوز افتالموپاتی است. تظاهرات این بیماری شامل بیرون زدگی چشم، تورم پلک، التهاب ملتحمه، اختلال حرکتی عضلات خارج کره چشم، زخم قرنیه، درگیری عصب بینایی و سرانجام نابینایی است. هدف از این مطالعه آگاهی از شیوع تظاهرات افتالموپاتی گریوز و یافتن عوامل تشدیدکننده شدت و فعالیت بیماری بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، از مجموع 560 بیمار با تشخیص پرکاری تیروئید، 117 بیمار مبتلا به افتالموپاتی گریوز در محدوده سنی 14 تا 74 سال که به یک مرکز خصوصی فوق تخصصی از بهمن 1380 تا آبان 1381 مراجعه می نمودند مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات بیماران در پرسشنامه ثبت می شد و تمام بیماران مورد معاینه تیروئید و چشم قرار می گرفتند. جهت تعیین سیر فعالیت بیماری، بیماران به فاصله یک تا سه ماه بعد مجدداً معاینه می شدند. ارتباط میان شدت و فعالیت افتالموپاتی با جنس، سن، طول مدت پرکاری تیروئید، مصرف سیگار، کارکرد تیروئید و دریافت ید رادیواکتیو بررسی شد. یافته ها: شیوع علایم بالینی کشیدگی چشم به تنهایی در 4/91%، فقط وجود یک علامت 9/6%، درگیری بافت نرم چشم 9/17%، بیرون زدگی چشم 4/56%، اختلال حرکتی عضلات چشم 7/13% و اختلال عصب بینایی در 1/5% بیماران وجود داشت. هیچ یک از بیماران زخم قرنیه نداشتند. در مردان اختلال حرکتی عضلات چشم بیشتر از زنان بود (8/27% در مقابل 4/7%؛ 05/0p<). افتالموپاتی فعال در افرادی که ید دریافت کرده بودند کمتر از افرادی بود که دریافت نکرده بودند (3/33% در مقابل 62%؛003/0 p<). شیوع افتالموپاتی فعال در مردان بیشتر از زنان بود (4/69% در مقابل 8/35%؛ 01/0p<). سابقه بیماری خودایمنی و سابقه فامیلی بیماری تیروئید در 6/8% و 9/47% افراد وجود داشت. همچنین درصد سیگاری ها در مردان و زنان بیشتر از جمعیت جامعه بوده است. نتیجه گیری: در مقایسه با یافته های دیگر کشورها، افتالموپاتی گریوز در بیماران بررسی شده در تهران حدود یک دهه زودتر خود را نشان می دهد. سن بالای 40 سال و جنس مرد، به عنوان عامل خطرساز بروز افتالموپاتی گریوز در این مطالعه مطرح شدند.